Κριστίν ντε Πιζάν 1365 - 1430

 

Μπαλάντα

 

 

Μόνη μου είμαι και μόνη θέλω να ΄μαι

Μόνη μου ο φίλος μ΄άφησε ο γλυκός

Μόνη μου δίχως σύντροφο κι αφέντη να΄μαι

 

 

 

 

Μόνη μου είμαι μες τη θλίψη μου οργισμένη

Μόνη μου είμαι μες το πένθος βουτηγμένη

Μόνη μου είμαι όσο κανείς χαμένη

 

Μόνη μου είμαι από φίλους αφημένη

Μόνη μου είμαι είτε στην πόρτα είτε

στο παράθυρο γερμένη

Μόνη μου είμαι σε μια γωνιά κουλουριασμένη,

Μόνη μου είμαι μες τα δάκρυα μου λουσμένη

Μόνη μου είμαι μες στη θλίψη εκλιπαρώντας

Μόνη μου είμαι άλλο να μου δοθεί δεν μένει

Μόνη μες  στο δωμάτιο κλεισμένη

Μόνη μου είμαι από φίλους στερημένη

Μόνη μου είμαι όπου κι αν πάω όπου σταθώ

Μόνη μου είμαι όπου κοιτάξω όπου βρεθώ.

Μόνη μου είμαι σαν κανείς στη γη επάνω

Μόνη μου είμαι απ΄τον καθένα αφημένη

Μόνη μου είμαι ά,σκληρά ταπεινωμένη

Μόνη μου είμαι συχνά στα κλάματα λουσμένη

Μόνη μου είμαι από φίλους αφημενη.

 

 

ΑΠΟΣΤΟΛΗ

 

Πριγκίπισσά μου, τώρα ο πόνος μου αρχίζει

Μόνη μου είμαι απ΄το πένθος τυλιγμένη

Μόνη μου είμαι πιο σκοτεινή κι από το μαύρο μαυρισμένη

Μόνη μου είμαι, κι από τους φίλους αφημένη.

 

μτφ: νεοκλής κυριάκου

 

 

Christine de Pizan

 

 

BALLADE

 

 Seulette suis, et seulette veux être,

 Seulette m’a mon doux ami laissée,

 Seulette suis sans compagnon, ni maître,

 

 

 

Seulette suis, dolente et courroucée,

 Seulette suis, en langeur mesaisée [29],

 Seulette suis, plus que nulle égarée,

 Seulette suis, sans ami demeurée.

 Seulette suis à huis, ou à fenêtre,

 Seulette suis en un anglet [30] muciée [31],

 Seulette suis pour moi de pleurs repaître,

 Seulette suis, dolente ou appaisiée,

 Seulette suis, rien n’est qui tant me siée [32]

 Seulette suis en ma chambre enserrée,

 Seulette suis, sans ami demeurée.

 Seulette suis, partout, et en tout estre [33],

 Seulette suis, où je voise, où je siée [34],

 Seulette suis, plus qu’autre rien terrestre,

 Seulette suis, de chacun délaissée

 Seulette suis, durement abaissée,

 Seulette suis, souvent toute éplorée,

 Seulette suis, sans ami demeurée.

 

 ENVOI

 

 Princes, or est ma douleur commencée ;

 Seulette suis, de tout deuil menaciée

 Seulette suis, phis teinte que moréo [35],

 Seulette suis, sans ami demeurée.