ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ ΤΟΥ ΝΟΑΜ ΤΣΙΟΜΣΚΥ

Noam Chomsky

"΄Ενας λόγος γι αυτό είναι ότι η Ευρώπη διεξήγαγε στο εσωτερικό της άγριους, αιματηρούς πολέμους. ΄Ετσι ανέπτυξε μιαν αξεπέραστη  κουλτούρα βίας.  Αυτή η κουλτούρα ήταν ακόμα πιο σημαντική απ ΄ την τεχνολογία, η οποία δεν ήταν και κατά πολύ ανώτερη από άλλες κουλτούρες."

ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ

ΤΟΥ ΝΟΑΜ ΤΣΙΟΜΣΚΥ

( Συνέντευξη στον David Barsamian)

«Μιλήστε μας για την πολιτική του *Διαίρει και Βασίλευε* της Βρεττανικής Ινδικής Αποικιοκρατίας, όταν υποστήριζαν τη διαμάχη των Χιντού εναντίον των Μουσουλμάνων. Βλέπετε ως σήμερα τα αποτελέσματα εκείνα.»

Φυσικά, κάθε κατακτητής προσπαθεί να κατευθύνει την μία ομάδα εναντίον της άλλης. Για παράδειγμα, νομίζω γύρω στο 90% των δυνάμεων που οι Βρετανοί χρησιμοποιούσαν για να ελέγξουν την Ινδία, ήσαν Ινδοί.

« Υπάρχει εκείνη η καταπληκτική στατιστική που δείχνει ότι στη διάρκεια της πιο υψηλής Βρετανικής καταπίεσης και ελέγχου στις Ινδίες, δεν είχαν περισσότερους από 15,000 άνδρες εκεί.

Αυτό αληθεύει για όλες τις περιπτώσεις. Είναι αλήθεια στην περίπτωση των Αμερικανικών δυνάμεων όταν κατέκτησαν τις Φιλιππίνες σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους. Είχαν βοήθεια από φυλές ντόπιες, εκμεταλλευόμενοι τις μεταξύ τους φιλονικίες. Υπήρχαν πολλοί που πήγαν  με το μέρος των κατακτητών.

Αλλά ξέχνα τον Τρίτο Κόσμο, και ρίξε μια ματιά στην κατάκτηση των Ναζί  στην ωραία πολιτισμένη Δυτική Ευρώπη, χώρες όπως το Βέλγιο, την Ολλανδία και την Γαλλία. Ποιος

κατεδίωξε τους Εβραίους;  Οι ντόπιοι, συχνά. Στην Γαλλία τους εκτόπιζαν πιο γρήγορα απ ΄ ό,τι μπορούσαν να κατορθώσουν οι Ναζί. Οι Ναζί επίσης χρησιμοποίησαν Εβραίους για να ελέγξουν Εβραίους.

Αυτό είναι το παραδοσιακό σκηνικό. Οι εισβολείς συνήθως χρησιμοποιούν συνεργάτες για τις δουλειές τους. Χρησιμοποιούν τις υπάρχουσες αντιπαλότητες και μίση για να βάλουν  μια ομάδα εναντίον των  άλλων για να επιτύχουν το έργο τους.

Συμβαίνει ακριβώς τώρα με τους Κούρδους. Η Δύση προσπαθεί να κινητοποιήσει τους Κούρδους του Ιράκ  για να καταστρέψουν τους Κούρδους της Τουρκίας, που είναι ιστορικά η πιο μεγάλη ομάδα και η πιο καταπιεσμένη. Ξέχωρα από το τι σκεφτόμασταν  γι αυτούς τους αντάρτες, δεν υπάρχει αμφιβολία πως είχανε ουσιαστική βοήθεια ανάμεσα στον πληθυσμό της νοτιοανατολικής Τουρκίας.

( Οι φρικαλεότητες της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων δεν είχαν αρκετή κάλυψη απ΄τα μέσα στη Δύση, ένεκα που είναι ένας απ΄τους συμμάχους μας. Αλλά ακριβώς κατά την διάρκεια του πολέμου του Κόλπου βομβάρδιζαν Κουρδικές περιοχές, όπου δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις περιοχές.)

Τώρα ο Δυτικός στόχος είναι να χρησιμοποιήσουν τους Κούρδους του Ιράκ ως όπλο για να επαναφέρουν την λεγόμενη «σταθερότητα» - εννοώντας το δικό τους καθεστώς στο Ιράκ. Η Δύση χρησιμοποιεί τους Κούρδους του Ιράκ για να καταστρέψει τους Κούρδους της Τουρκίας, ούτως ώστε να επεκταθεί η δύναμη της Τουρκίας στην περιοχή, και οι Κούρδοι του Ιράκ συνεργάζονται σ ΄ αυτό.

Τον Οκτώβριο του 1992, έλαβε χώρα ένα πολύ άσχημο συμβάν στο οποίο ο Τουρκικός στρατός και οι Ιρακινοί Κούρδοι συνεργάστηκαν σε ένα είδος επίθεσης τανάλιας, κυκλωτική στρατιωτική μανούβρα, για να εκδιώξουν και να καταστρέψουν τους Κούρδους αντάρτες στην Τουρκία.

Οι ηγέτες των Ιρακινών Κούρδων και τμήματα πληθυσμού συνεργάστηκαν διότι σκέφτηκαν ότι κάτι θα κερδίσουν απ ΄ αυτό. Θα μπορούσες να καταλάβεις τη  θέση τους,- όχι αναγκαστικά και να την εγκρίνεις, αυτό είναι άλλο θέμα – σίγουρα θα μπορούσες να το καταλάβεις.

Αυτοί είναι άνθρωποι που κτυπιούνται και καταστρέφονται απ ΄ όλες τις κατευθύνσεις. Αν πιάνονται από ένα μικρό κλαράκι για να επιβιώσουν, δεν προκαλεί έκπληξη – ακόμα κι αν αυτό το μικρό  κλωναράκι  απ ΄ το οποίο πιάνονται σημαίνει πως βοηθούν ώστε να σκοτώνονται  άνθρωποι κατά μήκος των συνόρων που μπορεί να είναι τα ξαδέλφια τους.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο οι κατακτητές δουλεύουν. Ετσι δούλευαν πάντα. ΄Ετσι δούλεψαν στην Ινδία.

Όχι ότι στις Ινδίες δεν υπήρχαν συγκρούσεις  προηγουμένως, πάντα υπήρχαν. Ούτε και το δυτικό ημισφαίριο υπήρξε η ειρηνική ουτοπία. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σχεδόν όπου πήγαν οι Ευρωπαίοι  ανέβασαν το επίπεδο της βίας σε εξαιρετικό βαθμό.  Σοβαροί ιστορικοί μελετητές  δεν έχουν  καμιά αμφιβολία περί τούτου – ήταν πάντοτε φανερό απ ΄ τ ον 18^ο αιώνα. Πάλι, μπορείτε να το διαβάσετε μέσα στον ΄Ανταμ Σμιθ.

΄Ενας λόγος γι αυτό είναι ότι η Ευρώπη διεξήγαγε στο εσωτερικό της άγριους, αιματηρούς πολέμους. ΄Ετσι ανέπτυξε μιαν αξεπέραστη  κουλτούρα βίας.  Αυτή η κουλτούρα ήταν ακόμα πιο σημαντική απ ΄ την τεχνολογία, η οποία δεν ήταν και κατά πολύ ανώτερη από άλλες κουλτούρες.

Η περιγραφή του τι έκαναν οι Ευρωπαίοι είναι τερατώδης.  Οι Βρετανοί και οι Δανοί έμποροι – στην πραγματικότητα έμποροι πολεμιστές -  εισέβαλαν μέσα σε εμπορικές περιοχές όπου για χρόνια, από πολύ παλιά, λειτουργούσαν με πολύ σωστά θεσμοθετημένους κανόνες. ΄Ηταν περίπου, ένα είδος περιοχών με αρκετά ειρηνικό ελεύθερο εμπόριο.

Οι Ευρωπαίοι κατέστρεψαν ό, τι ήταν στον δρόμο τους. Αυτό συνέβη στ ΄ αλήθεια σχεδόν για ολόκληρο τον κόσμο, με πολύ λίγες εξαιρέσεις. Οι Ευρωπαϊκοί πόλεμοι ήταν πόλεμοι γενοκτονιών. Αν έπρεπε να είμαστε τίμιοι όσον αφορά στην ιστορία, θα το περιγράφαμε σαν μια βάρβαρη επιδρομή.

Οι ιθαγενείς δεν είχαν ποτέ δει κάτι παρόμοιο. Οι μόνοι που για λίγο μπόρεσαν να αντισταθούν, ήταν η Ιαπωνία και  η Κίνα.

Η Κίνα που τρόπον τινά είχε δημιουργήσει τους κανόνες και είχε την τεχνολογία και ήταν δυνατή, μπόρεσε για αρκετό καιρό να αντιμετωπίσει τους εισβολείς. Αλλά όταν οι αντιστάσεις της τελικά έσπασαν τον 19^ο  αιώνα, η Κίνα κατέρρευσε.

Η Ιαπωνία σχεδόν τους αντιμετώπισε με πλήρη επιτυχία.  Είναι γι αυτό που η Ιαπωνία είναι η μόνη περιοχή απ ΄ τον Τρίτο Κόσμο που εξελίχτηκε. Αυτό είναι εκπληκτικό.  Το μόνο μέρος του Τρίτου Κόσμου που δεν κατακτήθηκε σαν αποικία, είναι και το μόνο μέρος που ανήκει στον εκβιομηχανισμένο  κόσμο. Αυτό δεν είναι τυχαίο.

Προς ενδυνάμωση του επιχειρήματος, δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξετε τις περιοχές που κατακτήθηκαν σαν αποικίες στην Ευρώπη. Αυτές οι περιοχές, - όπως η Ιρλανδία – είναι περισσότερο σαν τον Τρίτο Κόσμο. Τα παραδείγματα είναι τρομερά. ΄Ετσι όταν οι άνθρωποι στον Τρίτο Κόσμο κατηγορούν για την εξαθλίωσή τους την ιμπεριαλιστική ιστορία, είναι μια θέση που έχει ισχυρή βάση.

 ΄Εχει ενδιαφέρον να δούμε αυτές τις μέρες πως το θέμα αυτό αντιμετωπίζεται στη Δύση. Διάβασα ένα απίθανο άρθρο στην Εφημερίδα της  Wall Street [ Ιανουάριος 7, 1993] που κριτικάρει την εισβολή στην Σομαλία. Γράφτηκε απ΄τον Angelo Codevilla, ένα είδος ακαδημαϊκού στο Hoover Institute του Stanford, που λέει τα εξής: Κοιτάτε , το πρόβλημα στον κόσμο είναι ότι οι Δυτικοί διανοούμενοι μισούν την κουλτούρα τους και έτσι σταμάτησαν τους αποικισμούς. Μόνο πολιτισμοί τεράστιας γενναιοδωρίας μπορούν να αναλάβουν έργα τέτοιας ευγένειας όπως είναι ο εποικισμός, που προσπαθεί να ελευθερώσει τους όπου γης βάρβαρους απ΄τη άθλια μοίρα τους.  Οι Ευρωπαίοι το έκαναν – και βεβαίως έδωσαν σ ΄ αυτούς τεράστια δώρα και οφέλη. Αλλά ύστερα αυτοί οι Δυτικοί διανοούμενοι που μισούν την ίδια την κουλτούρα τους τους ανάγκασαν να αποσυρθούν. Το αποτέλεσμα  είναι αυτό που τώρα βλέπετε.

Για να βρείτε κάτι ανάλογο μ ΄ αυτό πρέπει να πάτε στα αρχεία των Ναζί. Εκτός απ ΄ την εκπληκτική άγνοια – άγνοια κολοσσιαία που μόνο ανάμεσα σε αξιοσέβαστους διανοούμενους μπορεί να εμφανιστεί – το ηθικό επίπεδο είναι τόσο χαμηλό που παραπέμπει μόνο στα Ναζιστικά αρχεία. Κι ακόμη αυτό είναι απλά άρθρο επιστολή στην Εφημερίδα της Wall Street. Πιθανόν να μη δεχθεί μεγάλη κριτική.

΄Ηταν ενδιαφέρον να διαβάσει κανείς τις δεξιές εφημερίδες στην Αγγλία – την  Sunday Telegraph  και την Daily Telegraph- μετά που η Rigoberta Menchu [ ένας Γουατεμαλανός Ινδιάνος ακτιβιστής και συγγραφέας ] κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ . Είχαν, ειδικά οι ανταποκριτές τους στην Κεντρική Αμερική, πολύ εξοργισθεί. Η άποψή τους ήταν: Εντάξει, υπήρξαν ακρότητες στην Γουατεμάλα. Αλλά, είτε αυτές διαπράχθηκαν από αριστερούς αντάρτες ή ήταν μια κατανοητή αντίδραση απ ΄ τις αξιοσέβαστες τάξεις της κοινωνίας στην βία και τις ακρότητες των Μαρξιστών ιερέων. ΄Ετσι το να δώσουν ένα Βραβείο Νόμπελ στο πρόσωπο που βασάνιζε τους Ινδιάνους ολ  ΄ αυτά τα χρόνια, τη Rigoberta Menchu.... 

Είναι σκληρό για μένα να το αναπαράγω. Πρέπει να διαβάσετε το πρωτότυπο. Ξανά, έρχεται απ ΄ ευθείας απ ΄ τα Σταλινικά και Ναζιστικά αρχεία – απ ΄ τις χειρότερες περιπτώσεις. Αλλά είναι απολύτως τυπικό της Βρετανικής και Αμερικάνικης κουλτούρας.

από το βιβλίο Οι ολίγοι ευημερούντες και οι πολλοί ανήσυχοι

δημοσιευμένο από Odonian Press in 1993