Επί τον τύπον των ήλων
(Ήλοι είναι τα καρφιά)
Θυμάμαι που είδα κάποτε στο δρόμο, ένα φορτηγό γεμάτο γουρούνια που πήγαιναν για το κρεματόριο.ωραίες λαχταριστές μπριζόλες για το τραπέζι μας, ιδίως πάνω στα κάρβουνα. Γρύλιζαν και μερικά ερχόντουσαν σε συνουσία εν πλω για τελευταία φορά.τι θα μπορούσαν να κάνουν, θα μου πείτε.και τα τραίνα όπου φόρτωναν εβραίους κάποτε για τα κρεματόρια, τι μπορούσαν να κάνουν. Τώρα η τουρκιά μας έχει ξανά κυκλώσει, αγοράζοντας πανίσχυρα οπλικά ...συστήματα,απ΄τους δύο παγκόσμιους γίγαντες που τσακώνονται μεταξύ τους ποιος θα τους εξοπλίσει πρώτος.μα αυτά δεν ειναι παιδικά παιχνίδια.ο πιλότος στο βιετνάμ,βομβάρδισε το λάος γιατί λέει είμασταν φορτωμένοι πυρομαχικά, τι να τα κάναμε.να τα φέρναμε πίσω;
Σαν τα γουρουνια μοιάζουμε σε υπεραστικό δρόμο, αλλά συνεχίζουμε να υποκρινόμαστε πως τίποτα δεν συμβαίνει.ως συνηθως όταν ειναι νάρθει το κακό, οι ιθυνοντες, οι δράκοι της εξουσίας, θα βάλουν κάποιον να βγει να δηλώσει, πως δεν πρέπει να ανησυχούμε, και τίποτα το σοβαρό δεν συμβαίνει.όπως τότε με τη μεγάλη ληστεία του αιώνα των αδηφάγων τραπεζών.παιδιά ο αδηφάγος είναι αυτός που τρώει τον άδη, ετυμολογικά.φανταστείτε λοιπόν.διότι είπε κι ο πικασο, ό,τι μπορούμε να φανταστούμε, είναι αληθινό.άντε και καλή δροσιά.
(Ήλοι είναι τα καρφιά)
Θυμάμαι που είδα κάποτε στο δρόμο, ένα φορτηγό γεμάτο γουρούνια που πήγαιναν για το κρεματόριο.ωραίες λαχταριστές μπριζόλες για το τραπέζι μας, ιδίως πάνω στα κάρβουνα. Γρύλιζαν και μερικά ερχόντουσαν σε συνουσία εν πλω για τελευταία φορά.τι θα μπορούσαν να κάνουν, θα μου πείτε.και τα τραίνα όπου φόρτωναν εβραίους κάποτε για τα κρεματόρια, τι μπορούσαν να κάνουν. Τώρα η τουρκιά μας έχει ξανά κυκλώσει, αγοράζοντας πανίσχυρα οπλικά ...συστήματα,απ΄τους δύο παγκόσμιους γίγαντες που τσακώνονται μεταξύ τους ποιος θα τους εξοπλίσει πρώτος.μα αυτά δεν ειναι παιδικά παιχνίδια.ο πιλότος στο βιετνάμ,βομβάρδισε το λάος γιατί λέει είμασταν φορτωμένοι πυρομαχικά, τι να τα κάναμε.να τα φέρναμε πίσω;
Σαν τα γουρουνια μοιάζουμε σε υπεραστικό δρόμο, αλλά συνεχίζουμε να υποκρινόμαστε πως τίποτα δεν συμβαίνει.ως συνηθως όταν ειναι νάρθει το κακό, οι ιθυνοντες, οι δράκοι της εξουσίας, θα βάλουν κάποιον να βγει να δηλώσει, πως δεν πρέπει να ανησυχούμε, και τίποτα το σοβαρό δεν συμβαίνει.όπως τότε με τη μεγάλη ληστεία του αιώνα των αδηφάγων τραπεζών.παιδιά ο αδηφάγος είναι αυτός που τρώει τον άδη, ετυμολογικά.φανταστείτε λοιπόν.διότι είπε κι ο πικασο, ό,τι μπορούμε να φανταστούμε, είναι αληθινό.άντε και καλή δροσιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου