 |
| ποδήλατον παλαιάς εποχής 1886 ίσως κάπου στο Παρίσι ή στο Μόναχο |
Τώρα βέβαια θα σκεφτεί κανείς διάφορα με τα ενοικιαζόμενα ποδήλατα. Στις αρχές σε πιάνει ο θαυμασμός και η έκπληξη για το νέο θέαμα, ουάα, ποδήλατα νέου στύλ, σχεδόν τζάμπα να τα πάρεις όποτε θέλεις και να πάς μια βόλτα στην πόλη, μα ποια πόλη χριστιανέ μου, πάρα κάτω θα σε τσιλλίσουν τ'αυτοκίνητα αλλά θα είσαι πρωτοπόρος γιατί θα πας με ποδήλατο!.Και σε ποιους απευθύνεται το ενοικιαζόμενο ποδήλατο, σε ποια εισοδηματική τάξη κυπρίων, μήπως στους φτωχούς,που δεν μπορούν να το αγοράσουν, όλοι οι κύπριοι μπορούν ν'αγοράσουν το δίκυκλο, δρόμους δεν μπορούν ν'αγοράσουν, ποδηλατόδρομους, και μέσα σ'αυτό τον κυκεώνα με τα υπερπλεονάζονται τροχοφόρα, τώρα
πια που θα βάλουν τους ποδηλατόδρομους, πού θα τους χαράξουν; εκτός βέβαια και αν τους κάνουν, που είναι και η μοναδική λύση, αλλά θέλει ίσως εκατομμύρια, εναέριους, διότι εγώ άλλη λύση δεν βλέπω. Θυμάμαι όταν ήταν υπουργός συγκοινωνιών ο Αβέρωφ, που λέει κι αλήθειες πέραν απ'τις κομματικές σκοπιμότητες που οφείλει κάθε κομματάρχης να λέει, το είπε καθαρά, τι ποδήλατα και μούπες αφού δεν έχουμε ποδηλατόδρομους, δήλωσε εν πάσει ειλικρινεία. Επομένως, η πρόταση που κάνω, κι όχι να παίζουμε σαν τα μωρά, επειδή θάχουμε την προεδρία σε κάνα χρόνο, είναι η χάραξη εναέριων δρόμων, που βέβαια θα κοστίσουν, αλλά με τις σημερινές συνθήκες όπως εμείς τις έχουμε διαμορφώσει, κανένα μπάλωμα δεν μας σώζει. Με άλλα λόγια, θέλουμε πράγματι να κάνουμε
τον κόσμο να μετακινείται με αυτό τον φτηνό, ωραίο και υγειηνό, (αυτό το κάναμε
λιγάκι δύσκολο με τα καφσαέρια) τρόπο; τότε πρέπει να ξοδευτούμε. Αλλά, επειδή αυτό το σύστημα, που τον άνθρωπο τον βάζει τελευταίο στη ζυγαριά, δεν πρόκειται ποτέ να αρθει στο ύψος των περιστάσεων, καλύτερα άστο, άς κάνει εκεί που μπορεί τώρα ποδηλατόδρομους, άμα θέλει μπορεί, τουλάχιστον γύρω απ' τα τείχη,κι όπου χρειαστεί και καμμιά εναέρια γεφυρούλα, και βλέπουμε μέχρι τα μεγαλεπήβολα σχέδια που θέλει ιθύνοντες με όραμα και ίσως λιγότερο καπιταλισμό των άκρων όπως αυτόν που ζούμε καθημερινά.Κι ας μην ξεχνούμε πως ό,τι κάνουμε, αν το σχεδιάσουμε σωστά, όσα λεφτά και να ξοδέψουμε, δεν το κάνουμε μόνο για μας, που δεν προλαβαίνουμε κιόλας, αλλά για τα παιδιά των παιδιών μας, Τώρα που θάχουμε και το πετρέλαιο, κάτι να κάνουμε και για τη μελλοντική γενιά, αφού για μας δούλεψε μόνο το ταξικό συμφέρον των ολίγων και κέρδισε η μικροπολιτική μέχρι τώρα. ΄Αρα μεγάλα έργα κι όχι μιλλοσφοντζισματα όπως
είπε κι ο φίλος μου ο Περδίκης, αλλοιώς οι ξένοι μάλλoν θα γελάνε μαζί μας παρά θα μας κυτάζουν με κατανόηση.Πάντως ποδηλάτες υπάρχουν και ρισκάρουν καθημερινά, έστω και λίγοι, στους δέκα οι εννιά είναι κινέζοι και ο ένας, άλλων εθνικοτήτων, της κυπριακής μη αποκλειομένης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου