΄Ενας φίλος φεύγει
Κυτάζω τα γαλάζια βουνά πέρα στο Βορεινό Τείχος
Τ΄ άσπρα νερά του μεγάλου ποταμού παίρνουν ένα γύρω
την πόλη, στ'ανατολικά
Εδώ χωρίζουμε, μια για πάντα.
Εσύ πηγαίνεις μακριά χίλια μίλια
΄Οπως ένα νερόχορτο, δίχως ρίζα.
Σύννεφα, που όλο γυρίζουνε, σκέψεις ενός πλάνητα!
΄Ω! η δύση, κι η λαχτάρα ενός παλιού φίλου!
Επάνω στ'άλογα, καβάλλα, χαιρετάμε κουνόντας τα χέρια
τ' άλογα χλιμιντρίζουν, απαλά, πολύ απαλά.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου