Δημοφιλείς αναρτήσεις

Προς Αναγνώστη Καλωσόρισμα και μια εξήγηση

Αγαπητέ αναγνώστη, καλώς όρισες στα μέρη μας, μπορείς να ξεκουραστείς λίγο εδώ, δεν έχουμε θέματα που λειτουργούν σαν ενοχλητικές μυίγες, εδώ θα βρεις κάποια κείμενα ποίησης ή πεζά, κείμενα φιλοσοφίας, αρχαίου ελληνικού λόγου, κείμενα γραμμένα στις πιο γνωστές ευρωπαϊκές γλώσσες, (μια καλή μετάφραση εκ μέρους σου θα ήταν ευπρόσδεκτη) που μου έκαναν εντύπωση, αν κι εσύ βρεις κάτι, πολύ ευχαρίστως θα το δημοσιεύσω αν είναι κοντά σ'αυτά που αποτελούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτού του μπλόγκ. Επίσης η Τέχνη αποτελεί κεντρική θέση όσον αφορά στις δημοσιεύσεις αυτού του ιστότοπου, αφού η πρωταρχική μου ενασχόληση από εκεί ξεκινά κι' εκεί καταλήγει. Φανατικά πράγματα μην φέρεις εδώ, δεν είναι αυτός ο τόπος, φτηνές δημαγωγίες επίσης εξαιρούνται, σκέψεις δικές σου, γνήσιες, προβληματισμούς δικούς σου, πολύ ευχαρίστως, ανακύκλωση εκείνου του χαώδους, όπου σεύρω κι όπου μεύρεις, δεν το θέλω. Οι καλές εξηγήσεις κάνουν τους καλούς φίλους. Εύχομαι καλή ανάγνωση.

σημ: κάθε κείμενο μπορεί να αναδημοσιευτεί ελεύθερα φτάνει να αναφέρεται οπωσδήποτε
η πηγή του, δηλ, η ονομασία του μπλόγκ μου.
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση!







Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Παναγία Πλατανιώτισσα


Η έκπληξη στην εκδρομή κοντά στο Τρόοδος, στον φιλόξενο κατασκηνωτικό χώρο των Πλατανιών, ήταν η μικρή εκκλησούλα της Παναγίας της Πλατανιώτισσας, κτισμένη μάλλον πρόσφατα, με όμορφα κοκκινωπά μικρά συμπαγή τούβλα, και σε σχέδιο όλων εκείνων των διάσπαρτων στην περιοχή εκκλησιαστικών κτισμάτων, με την τριγωνική κεκλιμένη στέγη με κεραμίδια, απλές και λαϊκές εκκλησούλες όπου καλούν τους επισκέπτες σε περισυλλογή και κατάνυξη, ενώνοντας τον σημερινό Κύπριο, που έχει στριμωχθεί τόσο απ' το τεχνικό πολιτισμό της εποχής του, με το λιτό παρελθόν του, και την πνευματικότητα που απέπνεαν όλα τα ταπεινά δημιουργήματα του τότε προγόνου του. Με λιγοστά μέσα,με μόχθο πραγματικό, χωρίς καμμιά μηχανική υποστήριξη, κατάφεραν και μετέφεραν τις ιδέες τους, και τα βαθειά συναισθήματά τους προς το θείο, σε μνημεία απλά και απέριττα, καμωμένα με μεράκι και αγάπη, δίχως το άγχος και τη φιλοχρηματία που δέρνει σήμερα τους Κυπρίους, που ενώ έχουν στη διάθεσή τους τόσα τεχνικά μέσα δεν κατορθώνουν να φθάσουν αυτούς τους τεχνίτες ούτε μέχρι τους ορνιθώνες τους. Μα τί έχουν άραγε πάθει οι σημερινοί Κύπριοι, δεν ήταν κάποτε αυτοί που έκαναν τόσο ωραία πράγματα; Ποιος άραγε τους μεταμόρφωσε σε χοίρους, ποιά κακή μάγισσα τους έδεσε με τέτοια μάγια φτήνειας και τσαπατσουλιάς και δεν  μπορούν σήμερα πλέον να μετατρέψουν την άψυχη πέτρα όπως έκαναν οι παλιοί σε αίσθημα και κάλλος; Βέβαια η εκκλησούλα αυτή πάσχει το ίδιο, μιας και κτίστηκε πρόσφατα, απ'όλα αυτά τα σημάδια που είπαμε. Πόρτα στην είσοδο από αλουμίνιο, βιαστική ανάγλυφη διακόσμηση στην πίσω πόρτα, εικόνες τυπικά σωστές αλλά χωρίς αίσθημα, μεγάλη εικόνα της Παναγίας σε χαρτί, άκου πράμα, σαν να χάθηκαν οι αγιογράφοι να κάνουν ένα καλό αντίγραφο, και τέλος η εγκατάληψη της στέγης, ώστε να μπάζει νερά μέσα, και να φαίνονται τα κεραμίδια που λείπουν από πάνω, σαν ξεδοντιασμένη γριά. Ενώ υπάρχουν τόσα καλά στοιχεία, πρέπει να συνοδεύονται απ'όλ'αυτά τα πρόχειρα και ευτελή σημάδια, ώστε ο πιστός να αισθάνεται διωγμένος και ταπεινωμένος, στο χώρο του Θεού!

Δεν υπάρχουν σχόλια: