Δημοφιλείς αναρτήσεις

Προς Αναγνώστη Καλωσόρισμα και μια εξήγηση

Αγαπητέ αναγνώστη, καλώς όρισες στα μέρη μας, μπορείς να ξεκουραστείς λίγο εδώ, δεν έχουμε θέματα που λειτουργούν σαν ενοχλητικές μυίγες, εδώ θα βρεις κάποια κείμενα ποίησης ή πεζά, κείμενα φιλοσοφίας, αρχαίου ελληνικού λόγου, κείμενα γραμμένα στις πιο γνωστές ευρωπαϊκές γλώσσες, (μια καλή μετάφραση εκ μέρους σου θα ήταν ευπρόσδεκτη) που μου έκαναν εντύπωση, αν κι εσύ βρεις κάτι, πολύ ευχαρίστως θα το δημοσιεύσω αν είναι κοντά σ'αυτά που αποτελούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτού του μπλόγκ. Επίσης η Τέχνη αποτελεί κεντρική θέση όσον αφορά στις δημοσιεύσεις αυτού του ιστότοπου, αφού η πρωταρχική μου ενασχόληση από εκεί ξεκινά κι' εκεί καταλήγει. Φανατικά πράγματα μην φέρεις εδώ, δεν είναι αυτός ο τόπος, φτηνές δημαγωγίες επίσης εξαιρούνται, σκέψεις δικές σου, γνήσιες, προβληματισμούς δικούς σου, πολύ ευχαρίστως, ανακύκλωση εκείνου του χαώδους, όπου σεύρω κι όπου μεύρεις, δεν το θέλω. Οι καλές εξηγήσεις κάνουν τους καλούς φίλους. Εύχομαι καλή ανάγνωση.

σημ: κάθε κείμενο μπορεί να αναδημοσιευτεί ελεύθερα φτάνει να αναφέρεται οπωσδήποτε
η πηγή του, δηλ, η ονομασία του μπλόγκ μου.
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση!







Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ


Antonio Machado  ( 26 July 1875 – 22 February 1939 ) 

Και θα πεθάνει δηλαδή  μαζί σου  ο μαγικός ο κόσμος…

Και θα πεθάνει δηλαδή  μαζί σου  ο μαγικός ο κόσμος ,
όπου η θύμηση φυλάει τις πιο αθώες  της ζωής 
 πνοές
της πρώτης αγάπης  τη λευκή σκιά  ,

τη φωνή που στην καρδιά σου έμπαινε ,
το  χέρι  που ζητούσες  να κρατήσεις στ ΄ όνειρο,
και τις αγάπες  όλες 
που την ψυχή  σου αγγίζαν, και τ ΄ουρανού το βάθος;

Και θα πεθάνει δηλαδή  μαζί σου ο κόσμος,
 σου
κι όλ ΄ η  παλιά η  ζωή    που σε καινούρια τάξη έβαλες;

Και  της ψυχής σου θες να πεις οι χοάνες  και
τ ΄αμόνια
μονάχα για την σκόνη και  τον άνεμο δουλεύανε;

μτφρ: Νεοκλής Κυριάκου

Y ha de morir contigo el mundo mago

Y ha de morir contigo el mundo mago
donde guarda el recuerdo
los hálitos más puros de la vida,
la blanca sombra del amor primero,

la voz que fue a tu corazón, la mano
que tú querías retener en sueños,
y todos los amores
que llegaron al alma, al hondo cielo?
Y ha de morir contigo el mundo tuyo,
la vieja vida en orden tuyo y nuevo?

Los yunques y crisoles de tu alma
trabajan para el polvo y para el viento?


Δεν υπάρχουν σχόλια: