Δημοφιλείς αναρτήσεις

Προς Αναγνώστη Καλωσόρισμα και μια εξήγηση

Αγαπητέ αναγνώστη, καλώς όρισες στα μέρη μας, μπορείς να ξεκουραστείς λίγο εδώ, δεν έχουμε θέματα που λειτουργούν σαν ενοχλητικές μυίγες, εδώ θα βρεις κάποια κείμενα ποίησης ή πεζά, κείμενα φιλοσοφίας, αρχαίου ελληνικού λόγου, κείμενα γραμμένα στις πιο γνωστές ευρωπαϊκές γλώσσες, (μια καλή μετάφραση εκ μέρους σου θα ήταν ευπρόσδεκτη) που μου έκαναν εντύπωση, αν κι εσύ βρεις κάτι, πολύ ευχαρίστως θα το δημοσιεύσω αν είναι κοντά σ'αυτά που αποτελούν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτού του μπλόγκ. Επίσης η Τέχνη αποτελεί κεντρική θέση όσον αφορά στις δημοσιεύσεις αυτού του ιστότοπου, αφού η πρωταρχική μου ενασχόληση από εκεί ξεκινά κι' εκεί καταλήγει. Φανατικά πράγματα μην φέρεις εδώ, δεν είναι αυτός ο τόπος, φτηνές δημαγωγίες επίσης εξαιρούνται, σκέψεις δικές σου, γνήσιες, προβληματισμούς δικούς σου, πολύ ευχαρίστως, ανακύκλωση εκείνου του χαώδους, όπου σεύρω κι όπου μεύρεις, δεν το θέλω. Οι καλές εξηγήσεις κάνουν τους καλούς φίλους. Εύχομαι καλή ανάγνωση.

σημ: κάθε κείμενο μπορεί να αναδημοσιευτεί ελεύθερα φτάνει να αναφέρεται οπωσδήποτε
η πηγή του, δηλ, η ονομασία του μπλόγκ μου.
Σας ευχαριστώ για την κατανόηση!







Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Den ta pianei I OIKONOMIKI KRISI

Αισώπου μύθοι.  Το μυρμήγκι


Το μυρμήγκι, τον παλιό καιρό ήταν άνθρωπος και δούλευε αδιάκοπα στα χωράφια. Δεν του αρκούσαν όμως οι δικοί του κόποι κι ήθελε να κλέβει και τον καρπό των γειτόνων. Ο Δίας αγανάκτησε τότε για την πλεονεξία του και τον έκανε μυρμήγκι. Αυτός όμως, μ’ όλο που άλλαξε μορφή, δεν άλλαξε συνήθειες, κι έτσι ως σήμερα γυρνώντας στα χωράφια μαζεύει τους καρπούς και τους κόπους των άλλων και τους βάζει στην άκρη για τον εαυτό του.





Ακολουθεί ο μύθος στο πρωτότυπο:

Μύρμηξ ὁ νῦν τὸ πάλαι ἄνθρωπος ἦν· καὶ τῇ γεωργίᾳ προσέχων τοῖς ἰδίοις πόνοις οὐκ ἠρκεῖτο, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἀλλοτρίοις ἐποφθαλμιῶν διετέλει τοὺς τῶν γειτόνων καρποὺς ὑφαιρούμενος. Ζεὺς δὲ ἀγανακτήσας κατὰ τῆς πλεονεξίας αὐτοῦ μετεμόρφωσεν αὐτὸν εἰς τοῦτο τὸ ζῷον ὃς μύρμηξ καλεῖται. Ὁ δὲ καὶ τὴν μορφὴν ἀλλάξας τὴν διάθεσιν οὐ μετεβάλετο· μέχρι γὰρ νῦν κατὰ τὰς ἀρούρας περιιὼν τοὺς ἄλλων πυροὺς καὶ κριθὰς συλλέγει καὶ ἑαυτῷ ἀποθησαυρίζει. Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι οἱ φύσει πονηροί, κἂν τὰ μάλιστα κολάζωνται, τὸν τρόπον οὐ μετατίθενται.
(variant version from Chambry's first edition)
Μύρμηξ
Μύρμηξ ὁ νῦν τὸ παλαιὸν ἄνθρωπος ἦν· καὶ τῇ γεωργίᾳ διηνεκῶς προσέχων, οὐ τοῖς ἰδίοις ἠρκεῖτο πόνοις, ἀλλὰ καὶ τοὺς τῶν γειτόνων καρποὺς ὑφῃρεῖτο. Ὁ δὲ Ζεὺς ἀγανακτήσας ἐπὶ τῇ τούτου πλεονεξίᾳ, μετεμόρφωσεν αὐτὸν εἰς τοῦτο τὸ ζῷον ὃ μύρμηξ καλεῖται. Ὁ δὲ τὴν μορφὴν ἀλλάξας τὴν διάθεσιν οὐ μετέβαλε· μέχρι γὰρ τοῦ νῦν τὰς ἀρούρας περιιὼν τοὺς τῶν ἑτέρων πόνους συλλέγει καὶ ἑαυτῷ ἀποθησαυρίζει.
Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ φύσει πονηροί, κἂν τὰ μάλιστα τὸ εἶδος μεταβληθῶσι, τὸν τρόπον οὐ μεταβάλλονται.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Ενας πίνακας του Νεοκλή Κυριάκου

Προσωπογραφία του Γρηγόρη Αυξέντη (καθ.μαθηματικών)

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

A Heavenly Woman's Imprisoned in the Palace at Penglai Hill (Buddhist Dancers)



σχέδιο Νεοκλή Κυριάκου

A Heavenly Woman's Imprisoned in the Palace (Buddhist Dancers)
Li Yu


A heavenly woman's imprisoned in the palace at Penglai Hill,
All are silent as she sleeps by day in the painted hall.
Her glossy hair is spread like cloud on the pillow,
Her embroidered clothes bear a wondrous fragrance.
I secretly come and slide the pearl lock back,
She's startled from her dream behind the silver screen.
Her smiling face is overflowing with bliss,
We gaze at each other with unbounded love.

μετάφραση: Μια θεϊκιά γυναίκα φυλακισμένη στο παλάτι του Penglai Hill

Μια θεϊκιά γυναίκα φυλακισμένη στο παλάτι του

Penglai Hill,

Όλα σιωπηλά καθώς κοιμάται την ημέρα στην
αίθουσα με τις ζωγραφιές, .
Μαλλιά που λάμπουν απλωμένα σαν σύννεφο στο
μαξιλάρι,
Μυρίζω το θεσπέσιο άρωμα, απ'τα κεντημένα ρούχα
της
ακροπατώντας πλησιάζω
σπρώχνοντας απαλά τη μαργαριταρένια πόρπη
τρoμάζει βγαίνοντας απ' τόνειρο πίσω απ'την
ασημένια οθόνη.
πρόσωπο ολόγελο από ευτυχία,

με μιαν απέραντη αγάπη, τα βλέμματά μας
συναντιώνται


.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Νίκος Παπάζογλου, Φύσηξε ο βαρδάρης

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=lgXY4u2oBbc

Φύσηξε ο βαρδάρης
Μουσική & στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Δίσκος: Μέσω νεφών (1986)

Φύσηξε ο Βαρδάρης και καθάρισε
ήλιος λες και τελείωσε ο χειμώνας
βγήκα μια βόλτα και μπροστά της βρέθηκα
στάθηκα κι απόμεινα κοιτώντας

Φλόγες ζωηρές που τρεμοπαίζουνε
τα ρούχα τα μαλλιά της στον αέρα
στη στάση πέρα δώθε σπινθηρίζουνε
τα δυο της μάτια, κάρβουνα αναμμένα

Πριν να σε χορτάσουνε τα μάτια μου
σε άρπαξε θαρρείς το λεωφορείο
κι έμεινα να κοιτώ καθώς χανόσουνα
κι έφτανε ως το κόκαλο το κρύο

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

απόσπασμα από μια συνέντευξη του Κωνσταντίνου Τσουκαλά στο Ποντίκι

Τί μπορεί να εμπνεύσει σήμερα την κοινωνία; Να ξαναδώσει στον Έλληνα την περηφάνια του;

Μα, φυσικά, η επάνοδος της ελπίδας. Όμως, η ελπίδα για ένα συλλογικό γίγνεσθαι δεν μπορεί να υπάρξει παρά μόνο μέσα από την πολιτική με την ευρεία έννοια. Η επάνοδος της πολιτικής δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο τη στιγμή που αρχίζει να διαφαίνεται, έστω, αχνά, ένα συγκροτημένο κοινωνικό πρόταγμα, το οποίο να μας αφορά όλους. Αυτό, βλέπετε, είναι δύσκολο γιατί έχουμε διδαχτεί από το σχολείο και το περιβάλλον μας ότι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Έτσι, είναι εξαιρετικά δύσκολο για τον οποιονδήποτε θνητό να σκέπτεται με όρους συλλογικότητας. Εάν η ατομοκρατία και ο άκρατος κερδοσκοπικός ατομικισμός έχουν ήδη εγκατασταθεί  στο επίκεντρο της ανθρωπότητας από τον 18ο αιώνα, σήμερα, είναι καταλυτική η γενίκευση του φαινομένου για έναν ακόμη λόγο: έχουν εξαφανιστεί όλες οι κανονιστικές δεσμεύσεις, που εξακολουθούσαν να τιθασεύουν το άτομο και να το οδηγούν σε  μια κατεύθυνση όπου θα έπρεπε τουλάχιστον  να σέβεται τα «χρηστά ήθη». Να μην υποκύπτει συνεχώς στην ατομική προσπάθεια να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του, κάτι που γίνεται όλο και πιο συχνά σήμερα. Ακόμη και στα προγράμματα των σχολείων η παλαιά «χρηστομάθεια» την οποία όλοι κοροϊδεύαμε –ήταν μια ηθικολογία της κακιάς συμφοράς- έχει αντικατασταθεί από έναν εργαλειακό πραγματισμό. «Μάθε για να είσαι ανταγωνιστικός, για να είσαι καλύτερος από το συμφοιτητή σου, μάθε για να γίνεις πιο ασφαλής μέσα στο χάος της ελεύθερης αγοράς που μας περιστοιχίζει». Ξέρετε, αυτή η συστηματική χειραγώγηση των ανθρώπων εξ απαλών ονύχων, πριν ακόμη πάνε στο σχολείο, τους μαθαίνει να είναι ανταγωνιστικοί, αδιάφοροι σε οποιαδήποτε αξία, με μόνο στόχο την εκκόλαψη προσωπικοτήτων που είναι κατάλληλες  να μεγιστοποιήσουν τα προσόντα τους μέσα στην αγορά εργασίας. Αυτό και μόνο δείχνει τη δυσκολία να φτιαχτεί μια συλλογικότητα και την ανάγκη  να ξαναβρούμε πράγματα τα οποία έχουμε αρχίσει να ξεχνάμε.
ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΗ



ΤΣΙΡΚΟ Η ΜΕΓΑΛΗ ΚΤΗΝΩΔΙΑ

Ελάτε λοιπόν όλοι στο τσίρκο μας!
Τσίρκο τα επτά θαύματα του κόσμου.
Όπου όλοι κάνουν τους κλόουν
Με μάσκα πολύ απατηλή
Και πρόσωπο στην εντέλεια μασκαρεμένο
Μισό αγγέλου-μισό λύκου.

Περάστε κύριοι!
Εδώ μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, ζογκλέρ
Παίζουν το παιχνίδι του θανάτου
Ίσα-ίσα πάνω απ΄ το κεφάλι μας.
Εδώ κύριοι, βλέπετε λιοντάρια Αφρικανικά
Που θρέφονται με χλόη
Και κυλάνε παιδικούς τροχούς

Εδώ κύριοι, βλέπετε τη «γυναίκα-φίδι»
Τη «γυναίκα-ψάρι»
Τη «γυναίκα-άλογο». Και μόνο:
τη «γυναίκα-γυναίκα» δε θα δείτε!

Περάστε κυρίες και κύριοι, περάστε!
Από το τσίρκο «τα επτά θαύματα του κόσμου»
Όπου…
Θηριοδαμαστές με συρματένια μαστίγια
Γυμνάζουν τις Ιδέες να περπατούν στα τέσσερα.

Περάστε απ΄ το τσίρκο μας.
Που δεν είναι τσίρκο μας.
Ούτε «φρενοκομείον ή οίκος».
Άλλα σταύλος… Σταύλος
Όπου κάτι χοντρά ζώα
Καταβροχθίζουν
Τα πιο ευγενικά μας όνειρα.

ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
ΑΠΟ ΤΟ «ΚΟΝΤΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΥΔΡΑΛΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΑΗΔΟΝΙ»

 

Ο Andre Breton γράφει για τον Marcel Duchamp


Andre Breton




Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Ενα ποίημα του Θεοδόση Νικολάου

σχέδιο Νεοκλή Κυριάκου


το ποίημα το δανείστηκα από το retalia et alia
του Φοίβου Σταυρίδη με όλο το θάρρος

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Εξάστιχα Λεύκιου Ζαφειρίου

σχέδιο Νεοκλή Κυριάκου


Εξάστιχα

Ι



Σαν ένα ιερό εικόνισμα

παρελθόντων αιώνων

σε φυλάσσω στη μνήμη μου

και προσέχω ο χρόνος

να μη σβήσει τα χαρακτηριστικά σου

γνωρίσματα.



ΙΙ



Η μάνα μου βγήκε

στο μπαλκόνι,

ένας άνεμος από τρέμοντα

άστρα την παρέσυρε

και φέγγει στη σκέψη μου

σαν καιόμενη βάτος.



ΙΙΙ



Δεν είμαι τίποτα

παρά μόνο ο αυτοκράτορας

της χαμένης γαλήνης,

ο αυτοκράτορας

μιας ατέλειωτης νύχτας

που δεν ταξιδεύει.



Λεύκιος Ζαφειρίου


από τη συλλογή Ποιήματα, 1975

Το πέτρινο σπίτι του Λεύκιου Ζαφειρίου


σχέδιο Νεοκλή Κυριάκου

Το πέτρινο σπίτι με τα περιστέρια




Μέσα στο πούσι

έρχεται από πολύ μακριά

δίχως στέγη,

με τα περιστέρια στο γείσο -



είναι το ξυπόλυτο παιδί

με τη σπασμένη φυσαρμόνικα

που περνάει στον δρόμο,



είναι το πέτρινο σπίτι με τ' άδεια

δωμάτια κι οι παράξενες αγελάδες

που έχουν μετακινηθεί

μέσα στην ομίχλη



είναι τα παράθυρα χωρίς

πλαίσιο στο πέτρινο σπίτι

με τα περιστέρια στο γείσο,



είναι το παιδί που δεν βλέπει

με τη φυσαρμόνικα

χωρίς ήχο -



απαγορεύεται η μουσική

και το εμβατήριο της θλίψης

έτσι καθώς διασχίζει τον δρόμο

με το πέτρινο σπίτι

ο μικρός Ζαχαρίας

μόλις δύο ετών,



ενθάδε κείται

στο κοιμητήριο Ριζοκαρπάσου.



από τη συλλογή Η θλίψη του απογεύματος


Λεύκιος Ζαφειρίου
 2007

΄ Ενα ποίημα του Λεύκιου Ζαφειρίου



σχέδιο του Νεοκλή Κυριάκου

Η μάνα μου την άνοιξη

Έτσι καθώς ξεπηδούν
στις πλαγιές μια μια
οι άσπρες σημαδούρες της άνοιξης
η σεπτή σου μορφή
προβάλλει
περιχυμένη φως ιλαρό,
προτομή με δυο δάκρυα
πεταλούδας στα μάτια
απ' τα δακρυγόνα
του χρόνου.


Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

ένα ποίημα του Γιώργου Σεφέρη


Σχέδιο του Νεοκλή Κυριάκου




Εὐριπίδης, Ἀθηναῖος


Γέρασε ἀνάμεσα στὴ φωτιὰ τῆς Τροίας
καὶ στὰ λατομεῖα τῆς Σικελίας.

Τοῦ ἄρεσαν οἱ σπηλιὲς στὴν ἀμμουδιὰ κι οἱ ζωγραφιὲς τῆς
      θάλασσας.
Εἶδε τὶς φλέβες τῶν ἀνθρώπων
σὰν ἕνα δίχτυ τῶν θεῶν, ὅπου μᾶς πιάνουν σὰν τ᾿ ἀγρίμια·      
προσπάθησε νὰ τὸ τρυπήσει.
Ἦταν στρυφνός, οἱ φίλοι του ἦταν λίγοι·
ἦρθε ὁ καιρὸς καὶ τὸν σπαράξαν τὰ σκυλιά.


Ο Υπουργός είναι παιδονόμος;




Μαθητές του Γυμνασίου Διανέλλου και Θεοδότου έφυγαν από το σχολείο τους και κατευθύνθηκαν προς την ΟΕΛΜΕΚ για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους. Καθώς πορεύονταν προς τα γραφεία της Οργάνωσης, μια μαθήτρια έπεσε από διπλοκάμπινο αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε και κτύπησε. Σχολιάζοντας το ατύχημα, ο Υπουργός είπε ότι σύμφωνα με την πληροφόρηση που είχε ο ίδιος «ευτυχώς δεν πρόκειται για πολύ σοβαρό περιστατικό». Επεισόδιο σημειώθηκε και στην περιοχή των Λυκείων Κύκκου Α΄ και Β΄, όταν μαθητές άναψαν φωτιά σε κάδους απορριμμάτων. Αρχικά, εκπαιδευτικοί επιχείρησαν να τη σβήσουν, ενώ λίγο αργότερα κατέφτασε στο χώρο όχημα της Πυροσβεστικής.( από είδηση στον Φιλελεύθερο 11/10/11

Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

ευγενές άθλημα

The Luttrell Psalter - a King and lady playing a boardgame resembling backgammon, c.1325-35

Το ευγενές αυτό επιτραπέζιο άθλημα, πρέπει να παίζεται με ευπρέπεια και ήθος. Εξάρες, εξάρες, ικκύπηρος, ικκύπηρος, τόρτσια, τόρτσια. Ούτε τα ζάρια καθίσκουμεν, ούτε κλέφτουμεν.


Θα σπάσουνε το τάβλι σε λίγο


Το ΔΥΣΥ έφερε Εξάρες με τη σημασία της λέξης μετά το πόρισμα Πολυβίου, το οποίο βέβαια δεν έπρεπε να αμφισβητηθέι διόλου από κανένα, αλλά η κυβέρνηση του είπε πως " εκατσε " τα ζάρια, ο Αναστασιάδης αντέδρασε έντονα και εκφράστηκε υβριστικά, ο άλλος του ανταπέδωσε τις ύβρεις, σε λίγο θα σπάσουνε και το τάβλι να μην έχει να παρακολουθεί τίποτα ο άμοιρος ο κοσμάκης!


Η παρακάτω εικόνα δείχνει καθαρά πως η πρόβλεψή μας δεν ήταν καθόλου υπερβολική!




Πίνακας του Ολλανδού ζωγράφου Jan Havickszoon Steen 1626-1679

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Ενα ποίημα για το φθινόπωρο του Λι Μπάϊ






Autumn Air
Li Bai






The autumn air is clear,
The autumn moon is bright.
Fallen leaves gather and scatter,
The jackdaw perches and starts anew.
We think of each other- when will we meet?
This hour, this night, my feelings are hard.



O αέρας του φθινοπώρου
καθαρός
το φεγγάρι
ολόλαμπρο
Τα πεσμένα φύλλα
μαζεύονται και σκορπίζουν
Η κουρούνα κουρνιάζει και ξαναπετά
Σε σκέφτομαι
με σκέφτεσαι
Πότε άραγε θα συναντηθούμε


Αυτή την ώρα
αυτή τη νύκτα
μέσα μου
είν'΄όλα μαύρα

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

ευαισθησία για τις όρνιθες -ΣΤΟΠ ΣΤΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΑ ΚΛΟΥΒΙΑ




.....Οι κλωβοστοιχίες είναι συχνά τόσο μικρές ώστε οι κότες περνούν όλη τους τη ζωή όρθιες, χωρίς να μπορούν να κινηθούν, ούτε καν να τεντώσουν τα φτερά τους. Οι συνθήκες αυτές συχνά κάνουν τα πτηνά επιθετικά και πολλές φορές τα ράμφη τους κόβονται στην άκρη για να μην τραυματίζουν το ένα το άλλο.
Από το 2003 η Ε.Ε. έχει αυξήσει τον ελάχιστο χώρο που απαιτείται για κάθε κότα στα 550 τετραγωνικά εκατοστά. Για σκοπούς σύγκρισης αναφέρεται ότι μια σελίδα Α4 έχει επιφάνεια 625 τετραγωνικά εκατοστά.....
( από άρθρο στο Φιλελεύθερο 7/10/11 )

Μετά τη δημοσίευση του πορίσματος του Πόλυ Πολυβίου, ο πρόεδρος Χριστόφιας βρίσκεται σε δεινή θέση