ΠΟΙΗΣΗ

ΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΑΦΘΑΡΣΙΑ

Οι εποχές είναι αδιάφορες
Για τα συναισθήματα
Εμείς τις ντύνουμε πολύχρωμες...
Φανταχτερές φορεσιές συναισθημάτων
Και παρηγοριόμαστε για τη
Φθορά του χρόνου
Χρησιμοποιημούμε τη φύση
Σε εικόνες και παρομοιώσεις
Που ταιριάζουν στον ψυχισμό μας

έτσι ξεγελάμε το κενό της
Ψυχής μας
Χωρίς την τέχνη θα πεθαίναμε
Αυτοστιγμής
Αφού δεν είμαστε μονάχα
Απο χώμα
Χωρίς την τέχνη θα γινόμασταν
Κι εμείς ευτυχισμένα ζώα
Αν σκοτώναμε
Τον νου και την ψυχή μας
Ας μη ζηλεύουμε λοιπόν τις
Φυσικές υπάρξεις που ζούν
Μονάχα για να υπαρξουν
Κι ας κάνουμε όσο πιο πολύ τέχνη
Μπορουμε για να σκεπάσουμε
Τη γύμνια της ψυχής μας...

See more

ΣΚΕΨΕΙΣ

 ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ

 

Η μοντέρνα τέχνη κατέστρεψε ολοσχερώς την παλιά καλή ζωγραφική τη γλυπτική και σχεδόν και την αρχιτεκτονική.θα μου πείτε καινούριες ανάγκες, καινούρια προβλήματα καινούριοι προβληματισμοί των καλλιτεχνών και των φιλοσόφων. Αλλά βέβαια δεν είναι μόνο αυτό.υπάρχουν και τα στραβοπατήματα που πρέπει να τα παραδεχτούμε αν έχουμε θάρρος και ψυχικό σθένος.γιατί σήμερα που επαιρόμαστε πως έχουμε δημοκρατία και ελευθερία λόγου, μου φαίνεται πως μόνο μέσα στη φαντασία μας συμβαίνουν αυτά τα πράματα.αφαίρεσα κι εγώ το γάμμα όπως τον σεφέρη και πήγα ενάντια στον καβαφη.πράγματα εκείνος πράματα ο σεφερειάδης ο σμυρνιός.επίσης με δύο μι, γλυτώνουμε την παρεξήγηση του γάμα, προστακτική του γαμώ, αν και στα αρχαία το ρήμα γαμέω-ώ εσήμαινε τον γάμο.τέλος πάντων έλεγα πως η σύγχρονη τέχνη χάλασε την παλαια και τί κατάλαβε; Αφού να φανταστείτε την εποχή του ντανταϊσμού ήθελαν να καταστρέψουν όλα τα μουσεία και την εποχή του φουτουρισμού έλεγαν πως ένα αμάξι μια λιμουζίνα τύφλα νάχει μπροστά τους η νίκη της σαμοθράκης.άρχισε δηλαδή από πολύ καιρό αυτή η φθορά δεν είναι σημερινό γεγονός.ήρθε και ο χέρμπερντ ρίιντ κι ΄εβγαλε έξω όσα αγάλματα είχαν βάση στην ιστορία της τέχνης του βαζοντας τα κινούμενα αντικείμενα του κάλντερ σε περίοπτη θέση.ειπαμε αλλά όχι κι έτσι.θέλω να πω έχουνε και οι κριτικοί μερίδιο ευθύνης για την όλη κατηφόρα που πρώτος πρώτος φταίει ο περίφημος πικάσσο που σε μια διετία το 1907 κατέστρεψε ολοσχερώς βασιζόμενος επάνω στον άλλο τρελό του μετειμπρεσσιονισμου τον σεζάν, την όλη τέχνη.συνεργός του ο μπρακ άλλη ιδιοφυϊα κι αυτός έγραφε και ζωγράφιζε,και μας άφησε πολλά ρητά και παραλειπόμενα.ο ολιγόλογος πικάσσο δουλευε και δεν πειραματιζόταν μόνο.εγώ έλεγε βρίσκω δεν αναζητώ.γιατι μερικοί ύστερα ΄εκαναν την αναζήτηση αυτοσκοπό.απ΄όλους που δεν πρόδωσαν την τέχνη αν και προχώρησαν ως εκεί που δεν πάει τον μοντερνισμκό ήταν ο χένρυ ματις με τις περίφημες οδαλισκες του που ήθελε μια τέχνη και συμφωνώ σ΄αυτό σαν μια αναπαυτική πολυθρόνα οπου ο κουρασμένος αστός που σχόλαγε απ΄τη δουλεια του να βρισκε μια γαληνη και ηρεμία ψυχής. Τι να σας τα πρηξω πιο πολυ δεν είναι του χαρακτήρα μου.ένα σας λέω ο καλύτερος ζωγράφος της ελλάδας που βαζει κάτω όλους τους σπουδασμένους παραμένει ο θεόφιλος.ούτε πτυχία ούτε διπλώματα ούτε σχολές ούτε θεωρίες. Αφού ο βλαχόπουλος μας ελεγε που μετρουσε τα ταλεντα με ορισμένη μέθοδο πως αν ο ρέμπραντ είχε ας πούμε έξη τον αριθμό στο ύψος του ο θεοφιλος είχε τέσσερα....καταλάβατε;

το φιλοσοφούμε

Σκέφτομαι άρα υπάρχω, συλλογίζομαι άρα υπαρχω, δημιουργώ άρα υπάρχω, εξέρχομαι του κυκλου της συνήθειας άρα υπαρχω. Επαναστατώ άρα υπάρχω και τοσα άλλα, ο,τι προτιμάτε, βγάλτε κι εσείς κάτι μόνοι σας...

Εν αρχή ήν ο λόγος.έτσι λέει.ποιος το λέει; Ο σοφός, ο τας γραφάς γράψας.εκ θεού εμπνεόμενος.άνθρωπος και θεός. Καθόλου μόνος.και όχι μόνο, αλλά και δημιούργημά του.πάντα κατά τον άνθρωπο.αν δεν συμφωνούσες σούκοβαν το χέρι ή και το κεφάλι.ύστερα ήρθαν οι έλληνες.μόνοι τους.αυτοί και ο δήμος.αυτοί,ο δήμος.έδοξε τη βουλή και τω δήμω.έτσι τους έδοξεν.έτσι τους ανάδοξεν.κυπραίοι.άποικοι.έλληνες κι αυτοί σ΄αυτή τη άκρη της μεσογείου δίπλα των ιώνων, στις αμμουδερές ακρογιαλιές. Και γεννήθηκε ο όμηρος κι η Σάπφα, ή σαπφώ, η εταίρα, το κάλλος, ο ρυθμός.εν αρχή ήν ο λόγος.ποιος πρώτος πρόφερε τον λόγο; Ποιος  πρώτος μές στο χάος αντιλαλησεν η φωνή του.φωνή βοώντος εν τη ερήμω ύστερα.ακρίδες, άκρες των κλαδιών των θάμνων. Ο λογος εξουσιαστής των πάντων μικρών τε και μεγάλων.ποιών, ποιούμενος κατά τους εν αθήναις έλληνες, ποιούμενος και αντιποιούμενος....αλλά κι εκείνων ο φόβος δεν είχε εξοριστεί. Κώνειον, εξορία, οστρακισμός, κομμάτια πηλού ψημένα, δεν ήξερε γράμματα, γράψε του λέει τόνομά μου...αριστειδης...φειδίας  στη φυλακή, θεκιστοκλής στις σαρδεις στον μεγάλο βασιλέα, μην ψηλώσει στάχυ πάνω απ΄τ΄άλλα, τους μισησε ο ηράκλειτος πήγε και θάφτηκε στην κοπριά και τον φάγαν τα σκυλιά, αιών παις εστι παίζων, κι αφιέρωσε όλα τα γραφτα του στον θεό...εν αρχή ήν ο άνθρωπος, πάντων μέτρον άνθρωπος...θα συνεχίσουμε, η σειρά είναι μακριά, αδιαίρετη, άπειρη, ατελείωτη, το γαληνό φεγγάρι κοιτάζει με κατανόηση τους σοφούς που κοιτάζουν ψηλά και πέφτουνε στις λακκούβες, όλοι τρελοί για το κατεστημένο αφού του σείουν τα θεμέλια, το ταρακουνούν εξ΄ου και ειναι δηλωμένοι εχθροί του...

Ελλείψει διψασμένων
Ποιους να ποτίσεις κι εσύ
Βρύση
Άς το νερό σου να κυλήσει
Στη θάλασσα...
Ώσπου με τ΄αρμυρό νερό
μαζί να σμίξει

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ - ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ

Έλενα Λυμπεροπούλου

Γιατί εγώ αλήθεια τα έλεγα
και όταν δεν με έβλεπαν, πάλι χέρι δεν άπλωσα
και όταν δεν με άκουγαν, τα ίδια λόγια έλεγα...
και πατρίδα μου σε είπα και το εννοούσα
και ας με έσπρωχνες απ το κρεβάτι έξω
και καμία φάπα ποτέ δεν έριξα, ποτέ, εκεί που άλλοι έριχναν
και απ όσους είχαν δύναμη κοντά να με κρατήσουν, έφυγα
και με όση δύναμη είχα έκλαψα
εγώ αλήθεια έλεγα.
See more

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΠΟΙΗΣΗ - ΝΕΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ

Ρωξάνη Νικολάου

Με είδες καθώς χτιζόμουνα
Θεμέλια, τοίχοι, οροφή
το λιγοστό μου πάτωμα
...

ο ποταμός
που με ήπιε.
Βουτώ στα μάτια σου
πλένω τον βουβό ουρανό.

See more

ΓΙΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ


Οι γλωσσαμύντορες επιθυμούν μία γλώσσα παρθένα άνευ ουδεμιάς επιρροής από άλλην γλώσσα πολύ δε περισσότερον από την γλώσσα των πρώην κατακτητών μας.μην ξεχνάτε εκείνη την παλαιάν διαμάχη μεταξύ προοδευτικών κύκλων και του μενελάου χριστοδούλου αν δεν κάνω λάθος στο όνομα, διοτι δεν εχει καθόλου σημασία, στην οποία διαμάχη ο μεν χριστοδούλου κοραϊκιστής επέμενε πως τα λατσιά έπρεπε να λέγονται λακκια δια να μην υπάρχε αυτός ο διπλός τόνος των συμφωνων πο...υ συμφωνα με τον ειρημένο γλωσσολόγο παραπέμπει εις την τούρκικη γλώσσα. Η καθαρότητα μίας γλώσσας ενθυμίζει ολίγον τον ιερεα οστις από υπέρμετρη ηθική προστασία των θυγατέρων του κατώρθωσε να τας αφήσει ανυπάνδρους και γεροντοκόρας μεταφράζοντας το παμπάλαιον απ΄τον καιρό του ιακώβ οιδιπόδειο σύμπλεγμα σε αμαρτημα και ηθική έκπτωση. Τα ξένα δάνεια εμπλουτίζουν τη γλώσσα, την πλάθουν προς όφελος των ομιλητών διότι η γλώσσα δεν ανηκει σε κανένα και ανήκει σε όλους. Η γλώσσα είναι για να εκφράζεται ο άνθρωπος, να επικοινωνεί, να εκφέρει τις συγκινήσεις του τα όνειρά του, τις φαντασιώσεις του να σκέφτεται και να δρα. Μερικοί αστόχως διαχωρίζουν την πράξη από τον λόγο ξεχνωντας οι ανίδεοι πως τα δύο αυτά συνυπάρχουν και δεν διαχωρίζονται. Ο διαχωρισμός τους εδημιούργησε πάμπολλες παρανοήσεις στο θεμα της γλώσσας και της βαθύτερης κατανόησής της. Η γλώσσα από μόνη της έχει τους κανόνες της και ειναι εσωτερικοί, δεν εκριζώνονται παρά μόνο δια της αποσυνθεσης της ασθένειας του λογικου όντος, γενιέται το άτομο και φέρει μέσα του όλους τους κανονες και τη γραμματική που εκφέρει καθημερινώς. Η διδασκαλία απλώς άμα είναι κατανοητή δυναμώνει αυτή την εκ των προτέρων γνώση και κάνει το άτομο πιο συνειδητό, τιποτ΄άλλο. Η καταστροφη που επιχειρείται από σκοτεινές δυνάμεις αλλού στρέφεται, και έχει να κάνει με τη πτώχευση του μυαλού την ανεπάρκεια του ατόμου να εκφράζεται να μοιράζεται με τους άλλους τη ζωή του. Με το κινητό ανά χείρας έχει ήδη αλώσει εκατομμύρια χρήστες σαν να λέμε χρήστες με την έννοια του ναρκωτικού. Η γλώσσα για να το κάνουμε πιο απλό είναι ελευθερία για να θυμηθουμε τον σολωμό που εξομολογηθηκε πως δεν έχει τίποτε αλλο στο νου παρεξ ελευθερία και γλώσσα. Η βουβαμάρα είναι συνώνυμη της καταδυνάστευσης, του φασισμού και της δικτατορίας. Άλλο η σιωπή ειναι χρυσός, κι αλλο η φίμωση από τα δικτατορικά καθεστώτα. Θα επανέλθωμε φίλοι μου το θέμα είναι ατελείωτο.μιλάτε, μη καλλιεργείτε την μουγκαμάρα να πάει μπροστα το καράβι του πνεύματος. Μιλάτε, τραγουδατε, χορεύετε για να μην πω και το άλλο γαμάτε γιατί χανόμαστε που διάβασα τότε στον γ.ιωάννου στα πολλαπλά κατάγματα....

ΑΙ ΠΡΕΠΟΥΣΑΙ ΤΙΜΑΙ

Η αρχαία γλώσσα εκμανθάνεται ασφαλώς τη βοηθεία μεταφραστικών βοηθημάτων, κειμένων δηλαδή εις την νέαν ελληνικήν γραφομένων, αλλά εάν τις επιθυμεί ίνα αντιλαμβάνεται γνησίως το αρχαίο κείμενο, πρέπει να πίει εκ της πηγής της πρώτης, απ΄ευθείας και ουχί τη μεσολαβήσει οιουδήποτε μεταφραστικού βοηθήματος.διότι το αίσθημα είναι τελείως διαφορετικό όταν εις τον εγκεφαλον εισερχονται οι νεες λέξεις και ουχί αι του πρωτοτύπου γνήσιαι και αυθεντικαί.βεβαίως εάν κ...ανείς δεν διαθέτει τα εφόδια και τις γνώσεις όπως ενδιατρίψει απ΄ευθείας εις το πρωτότυπο, αι οιεσδήποτε μεταφράσεις ουχί μονον δεν ειναι κατακριτέες αλλά και χρησιμώτατες θα έλεγον υπερβάλλων δε πολυτιμότατες ουσες. Όλοι αυτοί βεβαίως που μαχονται να εξοβελίσουν τα αρχαία ελληνικά από τα σχολεία θα έλεγα ότι κατατάσσονται ουχι μονον εις τους αναξίους απάτριδας αλλά και εις τους εχθρούς της μορφώσεως της ανθρωπιστικής γενικώς.σας τα επρηξα αρχαιοπρεπώς; Δεν πειράζει, μέρα που είναι, να μην αποδωσωμεν τας πρέπουσας τιμάς εις την αθλίαν πατρίδα μας, έτσι παίδες;

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΠΕΡΙ ΠΕΝΘΟΥΣ

Τους εμιμήθησαν πλήρως οι επερχόμενοι

Χριστιανοί κατά τους μύθους και τις κατασκευές μετά θάνατον θεωρίες.

Όλα είναι μια συνέχεια, και οι τροχοί, και οι γύπες και οι κυλιόμενοι βράχοι...

 

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

 

ἂν δέ τινας τῶν πονηρῶν λάβωσι, ταῖς Ἐρινύσι παραδόντες εἰς τὸν τῶν ἀσεβῶν χῶρον εἰσπέμπουσι κατὰ λόγον τῆς ἀδικίας κολασθησομένους. ἔνθα δὴ τί κακῶν οὐ πάσχουσι στρεβλούμενοί τε καὶ καιόμενοι καὶ ὑπὸ γυπῶν ἐσθιόμενοι καὶ τροχῷ συμπεριφερόμενοι καὶ λίθους ἀνακυλίοντες;

με τον τρόπο του Γ.Σ

 

«Οπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει»

 

Και τί σου έκανε μωρέ η Ελλάδα και σε πληγώνει; Ρώτησε ο βλοσυρός βλάχος αστυφύλαξ τον Γκάτσο όπου είχε στη τσέπη του το ποίημα του Σεφέρη. Κοίτα να δεις, δεν τόγραψα εγώ,ένας πρόξενος σας το έγραψε. Έμμ. Γι αυτο πάει κατά διαβόλου αυτός ο τόπος με τέτοιους πρόξενους οπού χωμε....

το καθηκον του καλλιεργημενου ανθρωπου

Στο δρόμο, ο κοινοτάρχης δεν μου απευθύνει πλέον τον λόγο. Σχεδόν ούτε που με χαιρετά, σηκώνει
Κάπως αδιάφορα το κεφάλι, σχηματίζει ένα αδιόρατο δίχως ήχο καλημέρα και με προσπερνά. Την άλλη φορά που θα τρακαριστούμε, θα κοιτάζω απ΄την άλλη μεριά, καμιάν ανάγκη δεν τον έχω. Την αίθουσα εκδηλώσεων που του ζήτησα για να εκθέσω την καινούρια δουλειά μου, αρνήθηκε να μου παραχωρήσει προφασιζόμενος σωρεία άλλων πιο επιτακτικών εκδηλώσεων. Δεν έδειξα τον θυμό μου, κι ίσως γι αυτόν ακριβώς τον λόγο τσαντίστηκε ακόμα πιο πολύ. Βέβαια άνθρωπος είναι κι αυτός θάχει τα δικά του, δεν θέλω να τον κατατάξω αυθωρεί και αυτομάτως στους σιχαμερούς εκείνους τύπους που απεχθάνομαι να κάνω παρέα και να είμαι ομοτράπεζος. Διότι το να συντρώγεις με κάποιον δίχως αποχρώντα λόγο δεν έχει καμμιά σημασία κι ας αφήσουμε κατά μέρος τις ψευδοχριστιανικές ανησυχίες. Ο Ναζωραίος ίσως δεν τά πε και τόσο ακριβώς όπως μας έχουν απ τους διάφορους γραφιάδες της εποχής μεταβιβαστεί. Η πλύση εγκεφάλου της θρησκείας επειδή ξεκινά από πολύ νωρίς, είναι οδυνηρή για κάθε ένα από μας ξεχωριστά. Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα σήμερα είναι ο πλήρης ατομικισμός που αποξενώνει τον εαυτό σου απ΄το περιβάλλον όπου ζεις. Η ανταλλαγή απόψεων νηφάλια και χρησιμοποιώντας τη λογική, απαλύνει τις ατομικές διαφορες και λιγοστεύει την μοναξιά που είναι η μάστιγα της εποχής μας. Κάθε καλλιεργημένος άνθρωπος πρέπει να δίνει ένα μάθημα σ΄αυτό το σύστημα όπου το κέρδος και μόνο καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις.